เงารักลวงใจ Ep.3-1

ยิ้ม - ป่านนี้แล้ว เค้ายังมาบ่ฮอด แสดงว่า เค้าบ่หวั่นไหวแล้วล่ะ
เตชิต - คนอย่างชั้น ถ้าอยากได้อะไร หรืออยากจะเอาชนะใคร ชั้นต้องทำให้ได้ (เอาจิงวู้ยพ่อคู้ณณณณณ เหอๆๆ)


เจ้าหน้าที่มูลนิธิ - จะบริจาคเงินเท่าไรดีคะ
เตชิต - หนึ่งแสนบาทครับ
เตชิต - แต่ผมมีเงื่อนใขแค่เรื่องเดียว


เตชิต - ใครมา นายยิ้ม
ยิ้ม - คนที่รอคอย


นี่เธอหมายความว่า เธอพอใจจะให้ทุกคนดนไล่ออกจากบ้านทอฟ้างั้นเหรอ


เตชิต - คนอย่างเธอ ไม่ได้มีอิทธิพลมากขนาดนั้น


ข้าวหอม - แล้วทำไมคุณถึงจะหมั้นกับชั้น แทนการไล่ทุกคนออกจากที่นี่ล่ะคะ
(ทีงี้ล่ะหลบตาเค้าซะงั้นล่ะคุณเต)


ชั้นสั่งให้เธอลงมา ไม่ได้ยินหรือไง


ข้าวหอม - คุณปล่อยชั้นไปตามทางเถอะนะ
เตชิต - ชั้นไม่ให้เธอไป


ข้าวหอม - นี่คุณเลือดไหลนี่คะ


ข้าวหอม - ตกลง คุณจะให้ชั้นทำแผลให้ หรือไม่ให้ทำ
เตชิต - ก็ได้ รีบๆหน่อยแล้วกัน เมื่อย!
(ขำอ่ะ เหตุผลคุณเต เหอๆๆๆๆ)


(แค่ยืนทำแผลยังเลือก location ซะงามเลยนะฮ้า)


(แถมยัยข้าวหอมโโนสายตาพิฆาตของคุณเต เขินเค้าซะงั้น
เริ่มชอบเค้าแล้วอ่ะเด้ คริคริ)


ต่อไปนี้ จะไม่มีใครไปไหนทั้งนั้น โดยเฉพาะเธอ
ถ้าเธอคิดจะไป ชั้นจะทำให้แม่และน้องๆของเธอเดือดร้อนจนถึงที่สุด จำไว้!


ครูบัว - แล้วเรื่องที่คุณขอหมั้นข้าวหอมล่ะคะ
เตชิต - ในเมื่อเขาไม่เต็มใจ ผมก็ไม่อยากบังคับ แต่สักวัน ผมจะทำให้เขาเต็มใจหมั้นกับผมเอง

เงารักลวงใจ Ep.2-5

ข้าวหอม - ทำไมคุณถึงต้องทำขนาดนี้ จะแกล้งพวกเราไปถึงไหน


(เป็นงัยฮะ สีหน้าก๊วนกวนของคุณเต เหอๆๆ)


เตชิต - ชั้นไปแกล้งพวกเธอตรงไหน
ข้าวหอม - ก็ที่คุณส่งคนมาขนของทั้งที่มันยังไม่ถึงเวลา


เตชิต - แต่มันก็เหลืออีกวันเดียวเองนะ ชั้นอุตส่าห์เห็นใจ เห็นว่ามีแต่ผู้หญิงกับเด็กๆ กลัวจะขนกันไม่ไหว
ข้าวหอม - คุณมันทุเรศที่สุด คุณกะจะบีบพวกเราให้ตายคามือไปเลยใช่มั้ย
เตชิต - เธอไม่มีสิทธิมาว่าชั้น ที่มันเป็นแบบนี้เพราะอะไร เธอก็รู้อยู่แก่ใจ ที่ทุกคนเค้าต้องเดือดร้อนกันขนาดนี้เพราะใครล่ะ


ข้าวหอม - คนขี้ขลาด รังแกคนที่ไม่มีทางสู้
เตชิต - ถ้าชั้นขี้ขลาด แล้วเธอล่ะเป็นอะไร ปากทำเป็นบอกว่ารักว่าห่วงทุกคน สุดท้ายแล้วชั้นไม่เห็นเธอทำอะไรเลย


เตชิต - วันนี้ไม่ต้องขนของแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ แต่เช้า
(แต่ก็ทำเค้าไม่ลงหรอกนะคุณเต เหอๆๆ)

เงารักลวงใจ Ep.2-4

ข้าวหอม - จอดตรงนี้แหละ
เตชิต - ทำไมเฮอะ กลัวไอ้นาวามันเห็นรึไง


ทีกับชั้นล่ะทำเป็นรังเกียจ ทีกับไอ้เป๋นั่นทำเป็นสนอกสนใจ


นาวา - ข้าวหอม เธอรู้มั้ยว่าชั้นเป็นห่วงเธอมากแค่ไหน
(มาแล้วค่ะ จุดเริ่มต้นความช้ำของคุณเต เดี๋ยวจะมีสีหน้าคุณเตประมาณนี้แทรกอยู่ทั้งเรื่องเลยทีเดียว)


(คุณเตเริ่มมาคิด ว่าทำอะไรก็แพ้นาวามาตลอด ไหนจะยัยข้าวเหม็นที่ท่าทางมีใจให้นาวาอีก เอาไงดีหว่าตู เหอๆๆ)




ผมตัดสินใจจะเลิกโปรเจ็คท์บ้านทอฟ้ารีสอร์ท
แต่มีข้อแม้ ข้าวหอมต้องหมั้นกับผม


ครูบัว - คุณต้องการความรัก คุณถึงต้องการข้าวหอม
แต่วิธีการที่คุณทำ มันจะทำให้คุณไม่มีวันได้มันมา


ถึงครูจะเป็นผู้ปกครองข้าวหอม แต่ครูไม่ใช่ข้าวหอม
ข้อเสนอของผม น่าพิจารณารึเปล่า เรามารอดูกันอีกทีดีกว่า


ยิ้ม - มาแล้วครับ กาแฟดำ บ่ใส่น้ำตาล บ่ใส่นม ขมปี๋ ซาลาลา เชิญครับ
(หยอดมุขได้ตลอดอ่ะคนนี้)




ยิ้ม - คือว่า เรื่องที่นายเอาคนไปแลกกับที่ดินเนี่ย นายเว่าอีหลีบ่
(ไหนๆแคปรูปแล้วก็คัดคำพูดมาตรงๆ ไม่ต้องแปลละกันนะ)


คนอย่างยัยข้าวหอม ปากเก่งก็เท่านั้น


ชั้นเป็นคนช่วยชีวิตไว้แท้ๆ แต่กลับไม่สำนึกอีก
แล้วยังมาตัดสินว่าชั้นเป็นอย่างนั้นอย่างนี้


ยิ้ม - แสดงว่าเค้าเว่าแทงใจดำแม่นบ่
เตชิต - นี่แกว่าอะไรนะ
ยิ้ม - เอ่ออ คือยิ้มนี่สิถามนายว่า กาแฟนี่มันดำพอบ่


คนอย่างชั้นน่ะเหรอจะสนใจยัยเด็กกะโปโลแบบนั้น
ก็แค่อยากจะสอนบทเรียนให้รู้จักเจียมตัวซะบ้าง
(ตอนดูข่าวเบื้องหลังฉากนี้ฮามาก คุณเตพูดได้ไม่จบประโยคอ่ะ ไม่รู้บทมันยาวไปหรือยังงัย แค่คำว่า "ซะบ้าง" เนี่ย ค้างอยู่ตรงไหนไม่รุ อิอิ พอไม่ได้แล้วก็โวย โอ้ยยยย ฮือๆๆๆ เหมือนเด็กๆงอแงเลยอ่ะ 5555)

เงารักลวงใจ Ep.2-3

(เริ่มรู้สึกผิดแล้วสินะคุณเต ก็เลยมาดูแลเค้า)








(คุณเตคงกะลังคิดว่าเราคงจะแกล้งเค้าแรงเกินไป...มั้ง อิอิ)






...เช้าวันถัดมา ณ บ้านคุณเตชิต...


ตื่นแล้วเหรอ


นี่ ยาเธอ


นี่เธอตบชั้นทำไมเนี่ย


เตชิต - เธอจะไปไหน
ข้าวหอม - ไม่ต้องมายุ่ง
เตชิต - ชั้นจะไปส่งเธอเอง


อ๋อ ที่เธอตบชั้น เพราะเธอคิดว่าชั้นพาเธอมาปล้ำงั้นเหรอ


จะบอกอะไรให้นะต่อให้ชั้นบ้าหรือเมา ชั้นก็ไม่มีวันลดตัวไปแตะต้องผู้หญิงอย่างเธอหรอก (ปากเสียอ่ะคุณเต)


ที่ชั้พาเธอมานอนที่บ้าน เพราะเมื่อวานเธอเป็นลม
แต่ก็พึ่งรู้นะ ชั้นทำบุญกับเธอไม่ขึ้นจริงๆ


ขึ้นรถ! (มุมนี้หน้าสวยมากอ่ะ)


ถ้าขืนเธอลงมา เธอได้เห็นดีกับชั้นแน่