เตชิต - ชั้นจะมาหาใคร ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอนี่
คนอย่างเธอ แค่ชั้นมาเสวนาด้วยก็ดีแค่ไหนแล้วเฮอะ
ข้าวหอม - พวกเราเป็นแค่เด็กกำพร้าเท่านั้น
เตชิต - ก็เพราะอย่างนี้ไงล่ะ ชั้นถึงต้องไล่พวกเธอไป โลกใบนี้มันมีที่ยืนให้เฉพาะคนที่มีเงินและมีอำนาจเท่านั้น ไม่ใช่คนอย่างพวกเธอ ที่จะไปอยู่ที่ไหนก็สร้างภาระให้กับสังคมอย่างนี้
ข้าวหอม - สำหรับชั้น โลกนี้เป็นของคนที่มีความรัก คนที่ไม่มีใครรักอย่างคุณต่างหากที่สมควรจะไป
เตชิต - มันจะมากเกินไปแล้วนะ
ข้าวหอม - ถึงชั้นจะไม่มีพ่อไม่มีแม่ แต่ชั้นก็รู้จักรักคนอื่นเป็น ไม่เหมือนคนจิตใจหยาบกระด้างอย่างคุณ ที่เอาปมด้วยของตัวเองมาเรียกร้องความสนใจ
เตชิต - หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ
เลิกทำตัวเป็นสุภาพบุรุษสักทีเหอะนาวา ทำไมเฮอะ ชอบยัยนี่นักหรือไง
นายอยากรู้มะ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับลุงภูผา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น