เลขา - คุณเตชิตคะ ได้เวลาประชุมแล้วค่ะ
เตชิต - ครับ
เตชิต - ผมระลึกอยู่เสมอ และก็ไม่เคยลืมว่าพ่อเป็นพ่อของผม
ภูผา - แกสองคนห้ามบอกเรื่องนี้กับนาวาเด็ดขาด
เตชิต - ที่ลุงภูผาต้องไปนอนเจ็บอย่างนั้น เพราะฝีมือพ่อหรือเนี่ย
โตมร - พรุ่งนี้แกไปที่บ้านทอฟ้าแต่เช้า แล้วบีบให้มนุษย์ทุกตัวที่มันอยู่ที่นั่นให้ออกไปจากที่ดินของชั้นให้หมด
เตชิต - ทำขนาดนั้นมันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอพ่อ
(เสียงโตมร) - ที่ชั้นทำทุกอย่างก็เพื่อแกทั้งนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น