เตชิต - คนอย่างชั้น ถ้าอยากได้อะไร หรืออยากจะเอาชนะใคร ชั้นต้องทำให้ได้ (เอาจิงวู้ยพ่อคู้ณณณณณ เหอๆๆ)
เจ้าหน้าที่มูลนิธิ - จะบริจาคเงินเท่าไรดีคะ
เตชิต - หนึ่งแสนบาทครับ
เตชิต - แต่ผมมีเงื่อนใขแค่เรื่องเดียว
เตชิต - ใครมา นายยิ้ม
ยิ้ม - คนที่รอคอย
นี่เธอหมายความว่า เธอพอใจจะให้ทุกคนดนไล่ออกจากบ้านทอฟ้างั้นเหรอ
เตชิต - คนอย่างเธอ ไม่ได้มีอิทธิพลมากขนาดนั้น
ข้าวหอม - แล้วทำไมคุณถึงจะหมั้นกับชั้น แทนการไล่ทุกคนออกจากที่นี่ล่ะคะ
(ทีงี้ล่ะหลบตาเค้าซะงั้นล่ะคุณเต)
ชั้นสั่งให้เธอลงมา ไม่ได้ยินหรือไง
ข้าวหอม - คุณปล่อยชั้นไปตามทางเถอะนะ
เตชิต - ชั้นไม่ให้เธอไป
ข้าวหอม - นี่คุณเลือดไหลนี่คะ
ข้าวหอม - ตกลง คุณจะให้ชั้นทำแผลให้ หรือไม่ให้ทำ
เตชิต - ก็ได้ รีบๆหน่อยแล้วกัน เมื่อย!
(ขำอ่ะ เหตุผลคุณเต เหอๆๆๆๆ)
(แค่ยืนทำแผลยังเลือก location ซะงามเลยนะฮ้า)
(แถมยัยข้าวหอมโโนสายตาพิฆาตของคุณเต เขินเค้าซะงั้น
เริ่มชอบเค้าแล้วอ่ะเด้ คริคริ)
ต่อไปนี้ จะไม่มีใครไปไหนทั้งนั้น โดยเฉพาะเธอ
ถ้าเธอคิดจะไป ชั้นจะทำให้แม่และน้องๆของเธอเดือดร้อนจนถึงที่สุด จำไว้!
ครูบัว - แล้วเรื่องที่คุณขอหมั้นข้าวหอมล่ะคะ
เตชิต - ในเมื่อเขาไม่เต็มใจ ผมก็ไม่อยากบังคับ แต่สักวัน ผมจะทำให้เขาเต็มใจหมั้นกับผมเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น